اسلام لباس را هدیه ای الهی معرفی می کند و واجب بودن پوشش برای زنان را نه از منظر سخت گیری بلکه با تعدیل مناسبی به جامعه بشری ارزانی داشته است.
دین اسلام همواره از افراط و تفریط و همچنین انحرافات که درباره پوشش زنان وجود داشته است اجتناب کرده و در بیان قانون، راهکارهایی متناسب با غرایز انسانی را در نظر گرفته است.
قبل از هر چیز خوب است تا به بیان معنای لغوی حجاب بپردازیم.
زبان شناسان عرب برای واژه عربی حجاب، دو معنای اصلی بر شمرده‌اند:
1- مانع و حایل میان دو چیز، خواه آن دو چیز مادی و محسوس باشد و یا معنوی و غیرمحسوس.
2- حجاب به معنای ستر و پوشش، یعنی پوشش و حجاب درون انسان، یعنی آن چه که بین قلب و سایرآن حائل می شود.
واژه حجاب به کار رفته در قرآن کریم نیز بر این مبناست که اصل معنای حجاب منع است و اگر به پوشش و ساتر، حجاب گفته می شود، از آن رو است که پوشش، مانع از دیدن می شود و از مصداق های حجاب است.
اگر چه غرب و برخی افراد حجاب را فشار، تبعیض جنسیتی و محصور کردن زن بیان می کنند، لیکن در حجاب اسلامی، سخت‌گیری‌ها و سهل انگاری‌های مضر وجود ندارد.
حجاب، حبس زن در خانه یا دوری از شرکت در مسائل اجتماعی که غرب از حجاب اسلامی بیان می کند، نیست، بلکه به این معناست که زن در معاشرت خود با مردان بیگانه، موی سر و اندام خود را بپوشاند و به خود‌نمایی نپردازد.
حجاب سبب به وجود آمدن آثار روحی و روانی در فرد می شود؛ موجب ایجاد آرامش و سربلند است که همانا حفظ ارزش‌های یک فرد مسلمان است. در جامعه‌ای که افراد در آن با حفظ حدود و رعایت حقوق دیگران ظاهر می‌شوند و سبب تخریب روح و جسم هم‌نوعان خود نشده، محیطی آرام ایجاد می شود و جامعه به سوی سعادت و سلامت روانی پیش خواهند رفت که این خود یکی از مهمترین هدف اسلام است که زن و مرد مسلمان، روح و جسمی پاک، آرام و عاری از هر آلودگی داشته باشند.
همچنین مسئله حجاب در قرآن کریم در دو سوره احزاب و نور به ترتیب با نگاهی اجمالی و تفصیلی بیان شده است.
به همین ترتیب در سورة نور آمده است:
وَقُل لِّلْمُؤْمِنَاتِ یَغْضُضْنَ مِنْ أَبْصَارِهِنَّ وَیَحْفَظْنَ فُرُوجَهُنَّ وَلاَ یُبْدِینَ زِینَتَهُنَّ إِلاَّ مَا ظَهَرَ مِنْهَا وَلْیَضْرِبْنَ بِخُمُرِهِنَّ عَلَى جُیُوبِهِنَّ وَلاَ یُبْدِینَ زِینَتَهُنَّ إِلاَّ لِبُعُولَتِهِنَّ أَوْ آبَائِهِنَّ أَوْ آبَاءِ بُعُولَتِهِنَّ أَوْ أَبْنَائِهِنَّ أَوْ أَبْنَاءِ بُعُولَتِهِنَّ أَوْ إِخْوَانِهِنَّ أَوْ بَنِی إِخْوَانِهِنَّ أَوْ بَنِی أَخَوَاتِهِنَّ أَوْ نِسَائِهِنَّ أَوْ مَا مَلَکَتْ أَیْمَانُهُنَّ أَوِ التَّابِعِینَ غَیْرِ أُوْلِی الْإِرْبَةِ مِنَ الرِّجَالِ أَوِ الطِّفْلِ الَّذِینَ لَمْ یَظْهَرُوا عَلَى عَوْرَاتِ النِّسَاءِ وَلَا یَضْرِبْنَ بِأَرْجُلِهِنَّ لِیُعْلَمَ مَا یُخْفِینَ مِن زِینَتِهِنَّ وَتُوبُوا إِلَى اللَّهِ جَمِیعًا أَیُّهَا الْمُؤْمِنُونَ لَعَلَّکُمْ تُفْلِحُونَ.
"و به زنان با ایمان بگو چشم هاى خود را (از نگاه هوسآلود) فروگیرند، و دامان خویش را حفظ کنند و زینت خود را ـ جز آن مقدار که نمایان است ـ آشکار ننمایند و (اطراف) روسرىهاى خود را بر سینة خود افکنند (تا گردن و سینه با آن پوشانده شود)، و زینت خود را آشکار نسازند، مگر براى شوهرانشان، یا پدرانشان، یا پدر شوهرانشان، یا پسرانشان، یا پسران همسرانشان، یا برادرانشان، یا پسران برادرانشان، یا پسران خواهرانشان، یا زنان همکیششان، یا بردگانشان [= کنیزانشان]، یا افراد سفیه که تمایلى به زن ندارند، یا کودکانى که از امور جنسى مربوط به زنان آگاه نیستند؛ و هنگام راه رفتن، پاهاى خود را به زمین نزنند تا زینت پنهانیشان دانسته شود (و صداى خلخال که بر پا دارند، به گوش رسد)؛ و همگى به سوى خدا بازگردید اى مؤمنان تا رستگار شوید".
وَالْقَوَاعِدُ مِنَ النِّسَاءِ اللَّاتِی لَا یَرْجُونَ نِکَاحًا فَلَیْسَ عَلَیْهِنَّ جُنَاحٌ أَن یَضَعْنَ ثِیَابَهُنَّ غَیْرَ مُتَبَرِّجَاتٍ بِزِینَةٍ وَأَن یَسْتَعْفِفْنَ خَیْرٌ لَّهُنَّ وَاللَّهُ سَمِیعٌ عَلِیمٌ:
"و زنان از کارافتادهاى که امید به ازدواج ندارند، گناهى بر آنان نیست که لباس‌هاى (رویین) خود را بر زمین بگذارند، به شرط اینکه در برابر مردم، خودآرایى نکنند و اگر خود را بپوشانند، براى آنان بهتر است؛ و خداوند شنوا و داناست."
رعایت حجاب و عفاف در جامعه سبب جلوگیری از به وجود آمدن آسیب های اجتماعی خواهد شد. با حفظ و رعایت شئونات و حجاب اسلامی مسیر طمع ورزی به نوامیس کاهش می‌یابد.
نکته حائز اهمیت این است که همه انسان ها در درون خود امیال و غریزه هایی دارند که توجه نداشتن به مواردی که باعث بیرون رفت این امیال از حالات تعادلشان می شود، بسیار خطرناک و آسیب آفرین خواهد بود.
پایگاه اطلاع رسانی
حوزه نمایندگی ولی فقیه در جمعیت هلال احمر